iZA

      ถึงกับตกตะลึงกันไปทั้งบาง เมื่อพบความจริงว่า ลุงวินมอไซค์คนนี้ แท้จริงเป็นตำรวจที่มียศถึง พันตำรวจเอก     ใครที่เคยไปใช้บริการวินมอเตอร์ไซค์หน้าปากทางเข้าโรงเรียนตำรวจภูธร 2 หรือ ปัจจุบันคือศูนย์ฝึกอบรมตำรวจภูธรภาค 2 จังหวัดชลบุรี น่าจะเคยใช้บริการของวินมอเตอร์ไซค์รับจ้างหมายเลข 16 กันบ้างแล้ว แต่มีใครรู้บ้างไหมว่าชายคนนี้เป็นใคร      พันตำรวจเอก ธีระศักดิ์ พบศิลา หรือ "ลุงอู๊ด" ที่ใครๆในละแวกนั้นต่างรู้จักกันดี มีอาชีพเสริมคือการขี่มอเตอร์ไซค์รับจ้างอยู่บริเวณหน้าปากทางเข้าศูนย์ฝึกอบรมตำรวจภูธรภาค 2 จังหวัดชลบุรีในขณะนี้ มีประวัติความเป็นมาอย่างไร ถึงได้มาทำอาชีพนี้ รายได้จากการเป็นตำรวจมากน้อยแค่ไหน แล้วอาชีพขี่มอเตอร์ไซค์รับจ้างส่งผลอะไรกับชีวิตรับราชการหรือไม่ มีคำตอบอยู่ตรงนี้ครับ     ลุงอู๊ด จบการศึกษาจากโรงเรียนตำรวจภูธร 2 ชลบุรี เมื่อปี พ.ศ. 2519  ได้รับราชการตำรวจมาอย่างต่อเนื่อง จนกระทั่งจบการศึกษาระดับปริญญาตรี และ ได้สอบเลื่อนชั้นขึ้นเป็นนายตำรวจยศ ร้อยตำรวจตรี จนถึงยศขณนี้คือ พันตำรวจเอก ได้เล่าเรื่องราวของเขาและครอบครัวให้ฟังว่า เงินเดือ

      "ปฏิรูปตำรวจ" คำสวยหรูดูราคาแพง และเป็นประเด็นที่ใครๆต่างพากันพูดจาได้อย่างออกรสชาติ ทั้งเผ็ดร้อน เปรี้ยว หวาน มัน เค็ม  แต่จะมีสักกี่คนที่รู้ถึงโลกแห่งความเป็นจริงของตำรวจไทย      หากถามถึงอาชีพในฝันของเด็กผู้ชาย แน่นอนว่าต้องมีคำว่าตำรวจให้ได้ยินอย่างบ่อยครั้ง ไม่ว่าจะมีสาเหตุมาจากการดูหนัง ดูละคร ที่หลายเรื่องพระเอกของเรื่องเป็นตำรวจและมักจะชนะในการต่อสู้กับคนร้าย หรือในข่าวต่างๆที่มีการต่อสู้กันจริงๆ แม้แต่ในชีวิตประจำวันได้เห็นการแต่งตัว การมีอาวุธ การทำงานต่างๆของตำรวจ ทำให้เด็กๆหลายคนตั้งเป็าหมายในชีวิตว่าจะต้องเป็นตำรวจให้ได้อย่างแน่นอน      และเมื่อพวกเขาเติบโตขึ้น แล้วได้ฝ่าฟันทุกอุปสรรคจนเข้าสู่โลกแห่งผู้พิทักษ์สันติราษฎ์ได้สมดังใจแล้ว เขาเหล่านั้นก็ได้พบว่า สิ่งที่เขาเคยคิดและฝันไว้ มันก็เป็นเพียงแค่จินตนาการจากวัยเด็กเท่านั้น      ทำไมจึงเป็นเช่นนั้น คำตอบนี้ไม่ยากเลย เพราะเมื่อเข้าสู่โรงเรียนตำรวจ ไม่ว่าจะหลักสูตรนายสิบตำรวจ หรือนายร้อยตำรวจ ในโรงเรียนทุกคนต่างใช้ชีวิตในรูปแบบเดียวกัน ทั้งเรื่องการกิน การนอน การแต่งกาย และการปฏิบัติต่างๆ ไม่มีใ

     คุณผู้หญิงจะทำอย่างไรกันดี เมื่อได้รู้ว่าสามีสุดที่รักของตัวเองนั้นในบางวันก็กลายไปเป็นภรรยาของผู้อื่น จะรักต่อ จะเลิก หรือจะทนไปเพื่ออะไรกันดี      ความเป็นคนรักร่วมเพศ ไม่ใช่โรค ไม่ใช่อาการ แต่เป็นรสนิยมและความพึงพอใจของผู้นั้น จะหาสาเหตุก็มีมากมายหลายอย่าง แต่สุดท้ายส่วนใหญ่ก็เลือกจะเป็นในสิ่งที่ตัวเองเป็นกันจริงๆเท่านั้น      แต่ปัญหาคือ การที่ผู้ชายซึ่งเป็นพวกได้ทั้ง 2 อย่าง หรือที่เรียกกันง่ายๆว่า เสือไบ หรือ ไบเซ็กชวล นั่นเองดันไปแต่งงานกับผู้หญิงแล้วยังมีสัมพันธ์กับผู้ชายอื่นอยู่ด้วยนี่สิ คุณผู้อ่านซึ่งเป็นผู้หญิงจะรับได้ไหม และความรู้สึกนี้จะร้ายแรงกว่าการที่รู้ว่าสามีของตนเองนอกใจไปมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงอื่นไหม      ผู้เขียนเองนึกไม่ออกว่าสถาณการณ์นั้นจะเลวร้ายเพียงใด หรือมีใครที่ยังอยากทนอยู่ในสภาพแบบนี้ไหม แต่ที่หยิบยกเอาเรื่องนี้มาเขียนก็เนื่องจากได้เห็นกระทู้ของหญิงคนหนึ่งที่ทนความอัดอั้นตันใจไว้ไม่ไหว ต้องเอามาระบายในพันทิป กับการที่สามีของตัวเองที่คบหาดูใจกันมายาวนานถึง 5 ปี ก่อนจะตัดสินใจแต่งงานกัน ได้เผยความจริงโดยไม่ได้ตั้งใจว่าตัวเองนั้นแอบนัดเจอ

     โลกเปลี่ยนแปลงไปรวดเร็วมากในช่วง 50 ปีที่ผ่านมา โดยเฉพาะช่วง 10 ปีที่ผ่านมา การเติบโตทางเศรษฐกิจ การเข้าถึงข้อมูล เทคโนโลยี และ วิธีคิดของผู้คนไม่อาจเหมือนเดิมได้อีกต่อไป และคำว่า Young Rich จะกลายเป็นเป้าหมายที่สำคัญสูงสุด      และด้วยความที่โลกเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็วนี่เอง ทำให้วิธีคิดเก่าๆบางอย่างเริ่มไม่ได้ผลอีกต่อไปแล้ว เป็นคำตอบที่ไม่อาจจะใช้ได้จริงในทุกด้านอีกแล้ว โดยเฉพาะด้านการเลือกอาชีพของคนรุ่นใหม่ๆ เพราะคนรุ่นใหม่เข้าถึงข้อมูลข่าวสารได้ง่ายขึ้นเข้าใจความเปลี่ยนแปลงได้ง่ายกว่า เรียนรู้เทคโนโลยีได้ดีกว่า นั่นหมายถึงว่าเขาเหล่านั้นจะไม่ได้เลือกอาชีพเพียงเพราะความั่นคงอย่างเดียวเท่านั้น      หลายๆคนไม่เลือกอาชีพรับราชการดังที่ครอบครัวหรือสังคมของเขาเคยยืนยันว่าเป็นสิ่งที่มั่นคงถาวร แต่กลับเลือกที่จะเรียนรู้ในรูปแบบที่หลากหลายของอาชีพต่างๆ และหาประสบการณ์เพิ่มมากขึ้น บางคนเลือกที่จะทำงานในหลายๆที่ เพื่อดูว่าแต่ละที่เป็นอย่างไร ทำงานอย่างไร บริหารงานอย่างไร แล้วนำประสบการณ์ความรู้เหล่านั้นมาหลอมรวมและตกผลึกให้เป็นธุรกิจของเขาเองขึ้นมา การทำเช่นนี้ผู้ใหญ่หลายๆคนม

     ทุกครั้งที่ต้องเดินทางไปต่างประเทศ ไม่ว่าจะเป็นแค่ประเทศเพื่อนบ้านหรือไกลออกไปอีกฝั่งหนึ่งของโลก ไม่เคยมีสักครั้งที่จะไม่อยากกลับมาเมืองไทย ไม่เคยมีสักครั้งที่จะรู้สึกอยากอยู่ที่ประเทศอื่นๆ แม้ว่าจะสวยงามและน่าอยู่เพียงใด      เคยบ้างไหมครับที่รู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูกเวลาที่อยู่ต่างประเทศแล้วมองเห็นธงไทย ใช่ครับ ธงไตรรงค์ 5 แถบ 3 สีนี่แหละครับ หรืออย่างน้อยก็ได้เจอคนไทย ได้ยินภาษาไทยในบ้านเมืองของคนอื่น มันทำให้ยังรู้สึกอบอุ่นในหัวใจเสมอ หรือว่ามันแค่คือสัญชาติญาณในการเอาตัวรอดของมนุษย์ ที่ทำให้รู้สึกว่าหากเรามีปัญหาอะไรก็ตามเกิดขึ้น เราจะขอความช่วยเหลือจากคนไทยที่อยู่แถวนั้นได้      หากมองเห็นธงชาติไทยในประเทศไทย มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรใช่ไหมครับ แต่เมื่ดใดก็ตามที่คุณจะต้องเดินทางไปต่างประเทศ ไม่ว่าจะไปเพียงระยะสั้น หรือ ระยะยาวก็ตาม การได้เห็นธงไทยในต่างประเทศนั้น ความรู้สึกของคุณจะเปลี่ยนไปทันที คุณจะคิดในใจว่าคนไทยอยู่ที่นี่แน่นอน หากเขาเปิดร้านค้า คุณก็คงอยากแวะเวียนไปดู ไปอุดหนุน ได้คุยภาษาไทยกับเขาใช่ไหมครับ      ทุกครั้งที่ผมต้องเดินทางไปต่างประเทศ ผมจะม

     ท่านทั้งหลาย จงมาฟังทางนี้เถิด โดยเฉพาะท่านที่มียศ มีตำแหน่งทั้งหลาย ความจริงนี้จะช่วยเตือนใจท่านได้บ้าง ไม่มากก็ต้องมีสักน้อยอย่างแน่นอน      สิ่งใดมี "คุณค่า" เราวัดกันด้วยอะไร สิ่งใดที่มี "มูลค่า" เราวัดกันด้วยอะไร คุณค่าและมูลค่านั้นแตกต่างกันอย่างมาก คุณค่าเป็นเรื่องของความรู้สึกความผูกพัน แม้ไม่มีราคาสักสลึงก็อาจเป็นสิ่งที่มีคุณค่ามากก็ได้ ส่วนมูลค่านั้นเป็นเรื่องของความจับต้องและคำนวณได้ กำหนดได้ มีราคาได้ บางสิ่งอาจจะมีทั้งคุณค่าและมูลค่า บางสิ่งก็มีแค่สิ่งใดสิ่งหนึ่งเท่านั้น      คนๆหนึ่งที่เกิดมาบนโลกนี้ อาจสร้างคุณค่าให้ตัวเองด้วยการทำตัวมีประโยชน์แก่ตัวเอง แก่สังคม แก่โลกนี้ และอาจสร้างมูลค่าให้กับตัวเองเมื่อต้องกลายเป็นคนสำคัญ คนมีชื่อเสียง หรือเป็นคนมีความรู้ ใครอยากให้ไปโชว์ตัวที่ไหนก็ต้องมีเงินจ้าง หรือมีสิ่งตอบแทน จะทำอะไรก็ได้เงินได้ทอง ได้ผลประโยชน์ไปทุกอย่าง เขาจึงเป็นทั้งคนที่มีคุณค่าและมูลค่ากันไปในตัว      สิ่งของบางอย่างเมื่อยังมีคุณค่าและมูลค่า ใครๆต่างก็พากันกราบไหว้เคารพบูชา แต่เมื่อหมดคุณค่า หรือมูลค่าลงแล้ว เขาก็พากั

   Gay คำเดียวสั้นๆที่อาจจะส่งผลอย่างมหาศาลกับคนที่อยู่รอบๆตัวคุณ เพราะบางครั้ง นั่นอาจจะหมายถึงความหวังและความฝันบางอย่างของคนในครอบครัวคุณจะพังทลายลงอย่างย่อยยับกันเลยทีเดียว      แม้ว่าสังคมในยุค 4G นี้ การเป็นเกย์ เป็นเลสเบี้ยน หรือเป็นเพศที่ 3 ได้รับการยอมรับมากขึ้นจนกลายเป็นเรื่องปกติไปแล้วในเกือบทุกสังคม จนแม้กระทั่งบางประเทศยังออกกฎหมายอนุญาตให้คนเพศเดียวกันสามารถแต่งงานกันได้แล้วก็ตาม แต่ในความเป็นจริง ยังมีคนอีกจำนวนมากที่ไม่ยอมรับผู้ที่เป็นเกย์ ยังมีการแสดงออกถึงความรังเกียจ หรือแม้กระทั่งมีการลงโทษอย่างรุนแรงถึงกับแขวนคอเลยทีเดียว      หากไม่นัับเรื่องการแสดงออกทางเพศที่มากเกินไปจนดูน่ารังเกียจสำหรับบางคนแล้ว การเป็นเกย์ไม่ใช่ความผิดบาปหรือเรื่องน่ารังเกียจอะไร ส่วนมากที่ผู้เขียนได้พบเจอก็ไม่ได้แสดงพฤติกรรมที่ว่านั้นเลย      แต่หากวันหนึ่งลูกชายหรือลูกสาวของคุณมาบอกว่าเขาเป็น เกย์ และเขาไม่สามารถมีทายาทสืบสกุลให้กับคุณได้ คุณจะทำอย่างไร หลายคนคงรู้สึกเหมือนกับฟ้าถล่มลงมาทับหัวใจจนแหลกไม่มีชิ้นดี ความหวังจะได้หลานตัวเล็กๆมาโอบอุ้มให้แก้เหงายามชรา หรือ ความคาดหมา

     คนนั้นสวย คนนี้หล่อ คนนั้นรวย คนนี้จน และอะไรอีกมากมายที่ทำให้คนเราน้้นมีความแตกต่างกัน บางทีก็แตกต่างกันมากมายจนไม่อาจจะมีโอกาสได้พบเจอกัน บางทีก็ต่างกันแค่เพียงความคิดเท่านั้นเอง      สิ่งที่จริงแท้แน่นอนนั้นก็คือ คนเราไม่สามารถที่จะเลือกเกิดได้ และความจริงแท้แน่นอนอีกอย่างที่มาคู่กันก็คือ คนเราสามารถที่จะเลือกเป็นอะไรก็ได้ที่ตนเองต้องการ ขอเพียงแค่มีความเชื่อว่าตนเองทำได้ มีความพยายามและตั้งใจมากเพียงพอ หลายคนมีความพยายามที่จะเป็นสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น พยายามจะเป็นคนรวย แต่ความตั้งใจนั้นไม่ยาวนานเพียงพอที่จะทำให้ตัวเองนั้นกลายเป็นคนรวยได้ และได้ละความพยายามนั้นไปเสียก่อนที่จะได้พบกับความร่ำรวยอย่างที่ตนเองต้องการในครั้งแรก คนๆนั้นก็อาจจะไม่ได้พบกับความร่ำรวยอีกเลยไปตลอดชีวิต      แค่อยากรวยอย่างเดียวพอไหม ตอบได้เลยว่า แค่อยากอย่างเดียวไม่พอ การจะทำให้สำเร็จในสิ่งใดสิ่งหนึ่งได้นั้น นอกจากบุญกุศลเก่าที่ได้คอยเกื้อหนุนอยู่ ยังต้องประกอบด้วยการเรียนรู้ ลงมือทำ และมีความอดทนมากเพียงพอ จะขาดสิ่งใดสิ่งหนึ่งไปเลยไม่ได้ เพียงแค่เรียนรู้และลงมือทำ แต่ไม่มีความอดทนก็ไม่ได้ ลงม

     ผู้เขียนเจอกับการก่นด่า สาปแช่ง และว่าร้ายให้กับตำรวจ ที่นับวันราวกับทวีความรุนแรงยิ่งขึ้น ใช่เพียงแต่ในประเทศไทยเท่านั้น หลายๆประเทศ แม้แต่ประเทศที่เจริญแล้วอย่างเช่นสหรัฐอเมริกา ก็ไม่ได้ยิ่งหย่อนกว่ากัน เพียงแต่การเคารพซึ่งกฎหมายของเราและเขานั้นต่างกันมาก      หากให้ถามบรรดาผู้ที่เกลียดชังตำรวจ ส่วนใหญ่มักจะมีประสบการณ์ที่ไม่ดีกับตำรวจโดยตรง แต่บางส่วนก็ฟังจากเขาเล่ามา ที่ประสบกับตัวเองมาโดยตรงนั้น และยังมีอีกมากมายหลากหลายวิธีในการที่ใครสักคนจะเกลียดใครสักคนหนึ่งได้ในยุคที่กระแสโซเชี่ยลรุนแรงกว่ากระแสน้ำในฮวงโหเช่นนี้ และ วิจารณญาณของเราคือด่าก่อนถามทีหลัง      ผู้เขียนก็ได้แต่มานึกว่า การที่จะปรับปรุงเปลี่ยนแปลงอะไรให้มันเข้าที่เข้าทางอย่างที่สังคมต้องการนั้นมันไม่ใช่เร่ืองง่ายเลย โดยเฉพาะกับองค์กรที่มีขนาดใหญ่เช่นตำรวจ เพราะตำรวจไทยนั้นมีอยู่ถึงกว่าสองแสนคน แต่จำนวนสองแสนคนนั้นไม่ได้ลงมาทำงานป้องกันปราบปราม หรือสืบสวน สอบสวน คอยแก้ปัญหาเฉพาะหน้าให้กับประชาชนทั่วไปทั้งหมด หลายหน่วยงานทำงานอยู่เบื้องหลังความสงบเรียบร้อยของบ้านเมือง ทำงานการข่าว งานต่างประเทศ งานตรวจสอบ

     กฎหมายไทยอนุญาตให้ประชาชนมีสิทธิ์ที่จะมีและใช้อาวุธปืนได้ ไม่ว่าจะเพื่อป้องกันชีวิตและทรัพย์สิน เพื่อการกีฬา หรือ เพื่อการเก็บ แต่จริงๆแล้วปืนก็คือปืน จะใช้เพื่อการอะไรก็ล้วนแต่สามารถใช้ยิงหัวกระสุนปืนออกไปได้ และสามารถทำร้ายทำลายวัตถุหรือสิ่งมีชีวิตได้เหมือนๆกัน     ในเมื่อกฎหมายอนุญาตให้มีอาวุธปืนไว้ในครอบครองได้ ปัญหาจึงไม่ใช่เรื่องการมี  แต่ปัญหามันอยู่ที่การใช้ต่างหาก ผู้พิพากษาท่านหนึ่งได้ให้ข้อมูลไว้ว่า การมีอาวุธปืนไม่ใช่เรื่องยาก ไม่ว่าจะปืนถูกกฎหมายหรือผิดกฎหมาย แต่สิ่งสำคัญคือการที่คนๆหนึ่งจะตัดสินใจใช้อาวุธปืนต่างหาก ไม่ว่าคนๆนั้นจะเป็นเจ้าหน้าที่รัฐที่มีอำนาจใจการพกพา หรือ ประชาชนธรรมดาที่มีสิทธิ์ในการครอบครอง      ประมวลกฎหมายอาญาของไทย ระบุไว้ชัดเจนว่าเราทุกคนมีสิทธิ์เสมือนกันอยู่ 1 อย่าง นั่นคือ สิทธิในการ "ป้องกันตัว" การกระทำที่เรียกว่าป้องกันตัวนั้น กฎหมายบอกว่า"ผู้กระทำไม่มีความผิด "หากการกระทำนั้นพอสมควรแก่เหตุ"  ่และผู้ที่อ้างว่าป้องกันตัวนั้นไม่ได้เป็นผู้ก่อเหตุหรือร่วมในการก่อเหตุ เช่นสมัครใจยกพวกตีกัน แต่พอสู้ไม่ได้จึงชักอ

     โดยส่วนใหญ่ของคนที่เลือกมาเป็นข้าราชการ มักไม่ใช่คนที่ทางบ้านมีฐานะร่ำรวยนัก หลายๆคนก็มาจากการเป็นเด็กวัด ลูกกำพร้า หรือ คนจากหลากหลายชาติพันธุ์ด้วยซ้ำ และเมื่อเขาเหล่านั้นได้ฝ่าฟันทุกอุปสรรคจนเข้าสู่การเป็นข้าราชการได้แล้ว สิ่งที่เขาเหล่านั้นมักจะมีเป้าหมายคือการเดินทางไปให้ได้ดีที่สุด ไกลที่สุด โตที่สุดในสายงานของตัวเองจนกว่าจะเกษียณและใช้ชีวิตที่เหลือให้มีคุณค่าต่อไป ผมสมมุติว่าคนๆนั้นคือคุณ      เมื่อแรกที่ได้เข้าสู่โลกแห่งข้าราชการ พลังความคิดและพลังแห่งอุดมการณ์ฉายประกายแวววาวออกมาจากใบหน้าและชุดเครื่องแบบที่คุณกำลังสวมใส่ รอยยิ้มที่สดใส คำพูดที่ไพเราะ ออกมาจากคุณอย่างคนที่เหมาะสมจะเป็นข้าราชการอย่างยิ่ง หนทางนั้นแม้จะมองเห็นอุปสรรคอยู่บ้างแต่คุณก็มักจะเชื่อว่าคุณสามารถก้าวข้ามผ่านมันไปได้ และคุณเองมีโอกาสได้ขึ้นสู่ตำแหน่งที่สูงขึ้นและมีรายได้มากพอกับที่คุณใฝ่ฝันแน่นอน ในใจคุณจะคิดว่า เด็กบ้านอกคนนึง เด็กวัดคนหนึ่ง หรือคนอย่างฉัน จะทำให้ผู้คนอื่นๆไม่กล้ามาสบประมาทว่าคุณนั้นด้อยความสามารถอีกแล้ว คุณจะมีทุกอย่างดังทีี่ฝันไว้      และเมื่อคุณเริ่มได้ทำงานไปเรื่อยๆ คุณเร

     การกระทำที่เรียกว่า "การุณยฆาต ( Euthanasia)"  เริ่มมีการพูดถึงในสังคมไทยมากขึ้น แต่หลายๆคนก็เรียกการกระทำนี้ว่า " การ ฆ่าตัวตาย (Suicide)"  เดี๋ยวเรามาดูกันไหมครับว่าการกระทำ 2 อย่างนี้ แม้จะได้ผลเช่นเดียวกัน แต่ทำไมถึงแตกต่างกัน และ ใครบ้างที่สามารถทำสิ่งนี้ได้      การกระทำที่เรียกว่าการุณยฆาต แปลตรงๆก็คือการที่บุคคลหนึ่งถูกกระทำให้ตายโดยบุคคลอื่น (ปกติคือบุคคลาการแพทย์) ซึ่งการกระทำนั้นจะต้องได้รับการร้องขออย่างจริงจังจากผู้ที่ต้องการ ต้องได้รับอนุญาตจากฝ่ายกฎหมาย และ ครอบครัวของผู้ร้องขอนั้นไม่ขัดข้อง การจะทำการร้องขอให้กระทำการการุณยฆาตกับตนเองได้นั้น เป็นไปตามกฎหมายที่ให้สิทธิ์ไว้ และตอนนี้มีแต่เพียงกฎหมายในประเทศฝั่งยุโรปเท่านั้นที่อนุญาตให้ทำสิ่งนี้ได้โดยไม่ผิดกฎหมาย  โดยไม่นับรวมถึงการฆาตกรรมหรือถูกกระทำให้ตายโดยคำสั่งศาลให้ประหารชีวิต        ผู้ที่ร้องขอให้ทำการุณยฆาตตนเองได้นั้น จำเป็นต้องได้รับการวินิจฉัยว่าอาการหรือโรคที่เป็นอยู่นั้้นไม่สามารถจะรักษาได้และหากปล่อยทิ้งไว้เนิ่นนานก็เป็นการสร้างทุกข์เวทนาให้กับตัวผู้ป่วยนั้นเป็นอันมาก

     วันสตรีสากล เป็นวันสำคัญวันหนึ่งที่หากมองจริงๆแล้ว อาจจะยกให้เสมือนตัวแทนของวันเลิกทาส วันปลดแอกให้กับผู้หญิงท้ั้งโลกกันเลยทีเดียว โดยเฉพาะในบางสังคม และบางความเชื่อทางศาสนา ปิดกั้นโอกาสของผู้หญิง ทั้งเรื่องการมีสิทธิ์มีเสียงในครอบครัว ในสังคม การศึกษา และบางครั้งยังถูกมองว่าเป็นเพียงสิ่งของที่สามารถใช้ทำสิ่งใดหรือหยิบยกให้ใครก็ได้      การกำเนิดของวันสตรีสากลไม่ใช่ว่าเพิ่งมี แต่แท้จริงแล้วการต่อสู้เพื่อสิทธิ์อันชอบธรรมในฐานะของสตรี ได้มีมากว่า 100 ปีแล้ว แต่หลายคนไม่รู้ว่าการเริ่มต้นจากอดีตของวันสตรีสากลนั้นเริ่มต้นอย่างไร ผู้เขียนขอนำคลิปวีดีโอจาก Youtube หลายๆคลิปวีดีโอให้มาเล่าเรื่องแทน เพื่อที่ผู้อ่านจะได้รับทราบเรื่องราวได้โดยละเอียดมากกว่า ขอเชิญชมครับ

     กระแสโซเชี่ยลเกี่ยวกับวงการตำรวจตอนนี้ไมีน่าจะมีอะไรแรงกว่าการที่ พ.ต.อ.กันตพงษ์ นิลขำ ผู้กำกับการสถานีตำรวนภูธรบางบาล จังหวัดพระนครศรีอยุทธยา ที่ได้กล่าววลีเด็ดลงสื่อโซเชี่ยลถึงความไม่ยุติธรรมของวงการตำรวจ หลังจากโดนคำสั่งให้ย้ายไปปฏิบัติหน้าที่ด้านธุรการประจำสำนักงบประมาณ สำนักงานตำรวจแห่งชาติ ไม่นัับรวมกรณีผู้มีบุญญาธิการที่ได้รับแต่งตั้งสูงขึ้นในพื้นท่ี่เกรดเอต่างๆ เพราะเรื่องนั้นไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่ต้องมานั่งเดากัน      สำหรับตำรวจแล้ว การโดนย้ายจากหัวหน้าสถานีตำรวจขนาดใหญ่ไปอยู่งานเอกสารประจำสำนักงานตำรวจแห่งชาตินั้น ถือว่าเป็นการลงเกรดอย่างแรง หรือถือเป็นการลงโทษกันได้เลยทีเดียว สาเหตุเบื้องลึกเบื้องหลังนั้นข้อเท็จจริงน่าจะยากเกินกว่าจะหาคำตอบที่ชัดเจนได้ เพราะวงการตำรวจนั้นเต็มไปด้วยระบบเจ้าขุนมูลนาย ระบบอุปถัมภ์ ระบบบุญคุณ และ ระบบอุบาทว์อะไรอีกมากมายนัก ไม่นับระบบหน้าบ้านหลังบ้าน และ ข้างบ้านของผู้เป็นใหญ่ทั้งในและนอกวงการอีกด้วย      ตัวของ พ.ต.อ.กันตพงษ์ นั้นก็ได้แสดงภาพผลงานและรางวัลต่างๆที่ได้กระทำลงไปในขณะปฏิบัติหน้าที่ ผู้กำกับการ สถานีตำรวจภูธรบางบาล  ซ

     จบเกมแรกไปแล้วสำหรับคดีหวย 30 ล้าน เมื่อตำรวจขอศาลออกหมายจับผู้ต้องหาหลักในคดีคือ ครูปรีชา และ เจ๊บ้าบิ่น และได้เข้าทำการจับกุมครูปรีชาถึงโรงเรียน ซึ่งครูเองก็เหมือนจะรู้ตัวอยู่แล้วและไม่ได้หนีไปไหน แต่นี่ก็เพียงแค่เกมแรกเท่านั้น เกมที่สำคัญที่สุดคือการต่อสู้กันในชั้นศาลต่างหาก      หลายๆคนคงเห็นกันในภาพข่าวจากหลายๆสำนักว่าครูปรีชาเองได้แสดงหลักฐานมากมาย เป็นแฟ้มใหญ่ หนา จำนวนหลายแฟ้ม และยืนยันมาโดยตลอดว่าตัวเองเป็นฝ่ายที่ถูกต้องแน่นอน เป็นเจ้าของหวยนัั้นอย่างแท้จริง แต่ทำไมแฟ้มหลักฐานเหล่านั้นถึงไม่ได้ช่วยอะไรครูเลย กลับกลายเป็นตัวครูเสียอีกที่โดนตำรวจกองปราบปรามจับและคัดค้านการประกันตัวอย่างสุดฤทธิ์ ต่างกันกับฝ่าย ร.ต.ท.จรูญ ที่ไม่เคยได้แสดงหลักฐานใดๆเลย กลับอยู่ดีมีสุขแบบไม่เดือดร้อนอะไร      ในการพิจารณาคดีนั้น ไม่ว่าจะชั้นต้นตั้งแต่การรับแจ้งความ การสืบสวน การสอบสวน อัยการ และการพิจารณาคดีในชั้นศาลอันถือเป็นที่สิ้นสุดนั้น สิ่งสำคัญที่สุดคือ "พยานหลักฐาน" พยานหลักฐานนั้นแบ่งเป็นหลักๆได้ 4 ประเภทคือ พยานบุคคล พยานเอกสาร พยานวัตถุ และพยานผู้เชี่ยวชาญ ตั

     พล.ต.อ.สล้าง บุญนาค อดีต รองอธิบดีกรมตำรวจ(สำนักงานตำรวจแห่งชาติในปัจจุบัน) กลายเป็นข่าวใหญ่อีกครั้งด้วยการฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดลงมาจากที่สูงในห้างสรรพสินค้า พร้อมด้วยจดหมายสั่งเสียก่อนจบชีวิตลง ทั้งเรื่องส่วนตัวและเรื่องนโยบายบางอย่างของรัฐบาล      แม้ว่า พล.ต.อ.สล้าง จะผ่านชีวิตการรับราชการตำรวจมาอย่างโชกโชน ไม่ว่าจะสายบู๊ และ สายบุ๋น ตลอดจนหลังจากเกษียณแล้วยังมีบทบาทหลายอย่างที่เกี่ยวข้องกับด้านการเมืองและนโยบายต่างๆของประเทศไทยอย่างต่อเนื่อง ไม่มีใครคาดคิดว่า พล.ต.อ.สล้าง จะเลือกเส้นทางสุดท้ายของชีวิตด้วยวิธีนี้ ทำให้ผู้เขียนยังย้อนนึกไปถึงบรรดาข้าราชการตำรวจของไทยจำนวนมาก ที่เลือกจบชีวิตของตัวเองลงไปด้วยวิธีการต่างๆเช่นกัน และ ตั้งคำถามกับตัวเองว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับข้าราชการตำรวจของไทยกันแน่      จากบทความก่อนของผู้เขียน เรื่อง "ตำรวจ อาชีพที่น่ารังเกียจ"   ทำให้ได้พบว่าจริงๆแล้วนอกจากปัญหาที่ถูกซุกซ่อนอยู่ใต้พรมของตำรวจที่มีมากมายจนแทบจะใหญ่กว่าพรมที่ปิดไว้อยู่แล้วนั้น ปัญหาบนพรมก็ยังมีมากมายมหาศาล จนตำรวจหลายคนเลือกที่จะทิ้งทุกอย่างไว้เบื้องหลังเพื่อ